Crash Test Dummy reporting: kreukelzone in orde!

Hallo hallo,

Niet op reis maar er is zoveel te melden dat het misschien wel een verhaaltje waard is. We beginnen bij afgelopen weekend: mountainbiken in de Ardennen.

Goed, zoals me achteraf verzekerd werd is dit de meest riscovolle tijdsbesteding in deze regio. Het is dan ook geen toeval dat ik tijdens dit - overigens erg gezellige en geslaagde - weekend voor het eerst de binnenkant van een ambulance heb mogen aanschouwen.

Het verhaal: je zit op een mountainbike en hebt de hele dag stoer door plasjes drek en modder lopen scheuren. Je outfit is niet meer van je ledematen te onderscheiden, simpelweg omdat het allemaal modder is. Tot zover dikke fun. Dan besluit je (na toch zeker 3 keer van route te zijn geswitcht... die belgen zijn niet erg consistent met hun bewegwijzering) om de korste route naar de camping terug te nemen. In dit geval betekent dat de bospaadjes verruild konden worden voor de wat comfortabele, maar minder spannende asfaltwegen. Minder spannend zou je denken... Tsja, minder obstakels = meer snelheid. En daar ging het fout. In de laatste afdaling naar de camping ging ik lekker hard naar benee, zo'n 60 km/h schat ik. In een ietwat krappe bocht kon ik net de binnenkant niet helemaal houden. En ja... je raadt het al. Juist in die bocht doemt er een tegemoetkomende Belg op in het vizier. Kuuuuuuut!!! Kiezen kiezen kiezen. Binnenbocht proberen te houden met risico op bumperkoppen, of... de linker berm kiezen en hopen dat je om de auto heen kunt crossen. Goed, blijkbaar leek me de laatste oplossing de beste. Gelukkig had ik al wat afgeremd om de bocht door te komen. Dit bleek echter onvoldoende om in de berm op de been te blijven. Tot overmaat van ramp eindigde de berm met een schitterend rood-wit gestreept afzettingsbord (je kent ze wel, van die lomp zware units). In een flits besefte ik me dat ik geen zin had in een gebroken nek. Met m'n rechter shouder beukte ik (daarom?) het bord omver. Wonder boven wonder kon ik gewoon opstaan en tegen de retour gekomen automobilist zeggen dat het wel ging. Peter de fysio was meteen ter plekke om te melden dat 't nie heel slecht afgelopen was (was ook al mijn conclusie). Toch nog ff met de ambulance naar het ziekenhuis (is zo'n zwaailicht nou echt nodig?!) waar na wat foto's Peter's analyse de juiste bleek.

Nou goed, ik moet zeggen dat ik er erg goed van af gekomen ben, maarrr... de timing had minder gekund. Dinsdag begin ik namelijk met m'n nieuwe job bij Essent. Nou, dat wordt dus nog even een paar dagen opgeschort. Het is gewoon wat lastig werken wanneer je jezelf niet eens aan kunt kleden :-s Er jammer want ik heb er erg veel zin an! De komende twee jaar zal ik drie functies bij verschillende business units van Essent vervullen. Lijkt me leuk!

Overigens is het wel noemenswaardig dat ik na een week of 5 a 6 al m'n eerste vakantieverlof op kan gaan nemen. Wat enkelen al wisten is dat er komende zomer een bezoek aan de Olympische Spelen in Beijing gepland staat. Van 8 tot 25 augustus ben ik in de tijdelijke sporthoofdstad te vinden. Samen met Joost zal ik daar overnachten bij onze oude stagebegeleider. We hebben kaartjes voor vanalles en nogwat (hockey, tennis, (beach)volleybal en natuurlijk voetbal, zelfs voor de finale! Go Foppe!!). Mijn volgende verhaaltje zal dan ook gaan over het wel en wee in het China van 2008!

Vooralsnog de groeten uit Utrecht!